IVA-docente Saskia Schnitzler-van Herk aan het woord

Het mooiste aan mijn werk vind ik het moment dat het lukt een student uit zijn of haar comfortzone te laten stappen. Ik had een jongen in de klas die over presenteren zei: ‘Ik kan dat gewoon niet.’ Ik zei toen: ‘Ga eerst maar eens voor de klas staan, zonder iets te zeggen.’ Hij vond het verschrikkelijk, maar op de klas kwam hij best zelfverzekerd en sterk over. Zo gingen we stap voor stap verder. Inmiddels draait hij zijn hand er niet meer voor om om voor de groep te staan. Hij vindt het nog steeds niet leuk, maar hij kan het en doet het. Dat vind ik fantastisch.

Echt verbinding maken; dat is wat ik altijd probeer, ook met mijn studenten. Kijken naar de kracht van het individu: wie ben je écht, waar zit je kwetsbaarheid? Dat komt ook terug in een van mijn storytellingopdrachten: vertel een verhaal over iets wat je geraakt heeft. Durf je iets van jezelf te laten zien? Het mag overal over gaan: geluk, verdriet, verliefdheid. Daar komen hele sterke, echte verhalen naar boven. Dát is wat straks het onderscheid maakt. Kennis kun je overal vergaren, maar het is de uitdaging om jezelf te ontwikkelen. Ieder mens is uniek. Als we die authenticiteit niet opzoeken, leiden we eenheidsworsten op.

Ik heb zelf Taalbeheersing gestudeerd aan de Universiteit van Utrecht en daarna in het bedrijfsleven als presentatietrainer gewerkt. Ook heb ik een cateringbedrijf gehad, een uit de hand gelopen hobby. En ik heb altijd veel geschreven; webteksten, kookboeken, een roman. Maar het mooiste vind ik het optekenen van verhalen. Van iemand die er al een heel leven op heeft zitten, of juist een student, of een bedrijf. Iedereen heeft een verhaal.

Toen ik begon aan de IVA had ik geen idee wat voor studenten ik in de klas zou krijgen. Dat blijken zulke enthousiaste, uiteenlopende meiden en jongens te zijn. Veel uit ondernemende families, met een niet-lullen-maar-poetsen-mentaliteit. Studenten die al al eigen bedrijfjes hebben. En een boerendochter die ’s ochtends voor de les begint al de koeien heeft gemolken. Aan sommigen zie je nu al: die denkt creatief, dat wordt echt een ondernemer.

De IVA is een unieke, warme plek. Jonge mensen op weg helpen, middenin het groen. Ze laten ontdekken waar hun kracht ligt en die verder ontwikkelen. En duidelijk maken dat ze gezien worden, ook de studenten die het heel goed doen. Daar kan ik weer van leren. Ik voel me een geluksvogel dat ik hier mag zijn.