Planning, Ordering en Distributiemanager bij Polestar

Ooit droomde ik ervan om piloot te worden na het VWO. Ook keek ik bij technische studies en bezocht ik een open dag van de IVA omdat ik affiniteit had met auto’s. Ik twijfelde of ik op een hbo-opleiding wel mijn maximale potentie zou benutten. Maar eenmaal op de IVA kreeg ik heel concreet een idee van de opleiding. Het werd voor mij duidelijk wat ik er zou leren en wat ik er daarna mee zou kunnen in het werkveld. En dat bleek ook zo uit te pakken.

Natuurlijk moest ik wel inspanning leveren op school, maar het ging me goed af. Ik wilde er alles uithalen voor mezelf en deed mijn best om ieder jaar in ieder geval in de top 5 van de beste hbo-studenten te belanden en dat lukte. Ik ging op kamers wonen in Doorn, werd lid van het Voorlichtingsteam van de IVA en zat een aantal jaren in het bestuur van de LIVA (studievereniging), allemaal mooie en leerzame ervaringen. Heel veel vrienden die ik aan mijn tijd op de IVA heb overgehouden, spreek ik nog bijna dagelijks.

Na de IVA heb ik nog een master gedaan in Bradford, Engeland. Ook weer een leerzame tijd en een mooie uitbreiding van mijn netwerk en CV. Al in Engeland startte ik met solliciteren. Mijn eerste baan was bij Hyundai en tijdens corona heb ik via een automotive recruiter gesolliciteerd bij Polestar, het elektrische zusje van Volvo. Van een mooie allround startersfunctie ben ik in drie jaar doorgegroeid naar Planning, Ordering &  Distribution Manager en denk ik met onze directie mee over strategie en toekomst van het bedrijf. Met mijn jonge leeftijd heb ik al een mooie positie en heb ik volop mogelijkheden om me te ontwikkelen.

De eerlijkheid gebiedt me te zeggen dat ik er ook wel veel tijd en energie in steek. En dat is precies wat ik ook op de IVA heb meegekregen; als je ergens tijd insteekt, dan levert dat resultaat op. Die discipline, lesweken met veel contacturen, dat maakt de IVA uniek. Sowieso heb ik nog dagelijks profijt van het feit dat ik heb geleerd hoe het hoort, hoe je omgaat met mensen. En dat mis ik soms best wel in het moderne bedrijfsleven. Ik sta niet snel met mijn mond vol tanden. De IVA heeft van kleine Lennard een volwassen vent gemaakt, die weet hoe hij zich in het zakelijk verkeer moet bewegen. Destijds was het voor sommigen best een cultuurshock hoor: u zeggen, een das dragen, liever overdressed dan underdressed zijn. Maar heel eerlijk, het zijn de kleine dingen die ’t m doen en daar pluk ik nog steeds de vruchten van.